Jakie elementy powinna zawierać każda umowa o pracę, jakie wyróżniamy rodzaje umów o pracę, oraz jaki jest limit umów o pracę na czas określony. W poniższym artykule przedstawimy Państwu odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania. Zapraszamy do lektury.
Jakie są rodzaje umów o pracę?
Ustawodawca wyróżnia kilka rodzajów umów o pracę. Obecnie rodzaje umów o pracę są następujące:
-na czas nieokreślony,
-na czas określony,
-na okres próbny
Umowa o pracę co zawiera
Umowa o praca za każdym razem musi być sporządzana na piśmie. W przypadu gdy umowa o pracę nie została stworzona przy skorzystaniu z tej formy, pracodawca zanim dopuści pracownika do wykonywania powierzonych mu obowiązków, powinien potwierdzić na piśmie pracownikowi wszystkie ustalenia dotyczące stron umowy, jej rodzaju oraz warunków zatrudnienia.
Umowa o pracę powinna zawierać szereg informacji, takich jak:
-miejsce, w którym praca ma być wykonywana,
-rodzaj wykonywanej pracy,
-wynagrodzenie za wykonywaną pracę, które odpowiadało będzie rodzajowi pracy,
-wyszczególnienie składników wynagrodzenia,
-termin, w którym praca ma być rozpoczęta
Warto mieć na uwadze, że wszystkie umowy o pracę na okres próbny zawierane są z pracownikiem przez pracodawcę w następującym celu. Mają one umożliwić sprawdzenie kwalifikacji, jakie rzekomo posiada dany pracownik. Dodatkowo umowa na okres próbny pozwala wycenić możliwości na zatrudnienie go w niedalekiej przyszłości na umowę o pracę innego typu.
Umowa na okres próbny nie może być zawierana na okres dłuższy niż trzy miesiące. Prawo mówi jasno, że z tym samym pracownikiem zabronione jest zawieranie kolejnej umowy o pracę na okres próbny. Zasadę tę można nagiąć pod warunkiem wystąpienia określonych okoliczności.
Mowa tu o okolicznościach takich jak:
-pracownik na kolejne umowie otrzyma inny zakres obowiązków – będzie wykonywał inny rodzaj pracy,
-upłynął okres trzech lat od czasu wygaśnięcia bądź rozwiązania poprzednio obowiązującej umowy o pracę, a pracownik ma być zatrudniony ponownie do wykonywania tego samego rodzaju prac. Wówczas dopuszczone jest wyłącznie jednokrotne zawarcie umowy na okres próbny.
Jakie są limity w zatrudnianiu na czas określony?
Umowy na czas określone nie mogą być stosowane w sposób ciągły. Niedozwolone jest ich nadużywanie oraz stosowanie w nieskończoność. Ustawodawca zdecydował się w tym zakresie na wprowadzenie szeregu ograniczeń, które mają na celu zlikwidowanie pojawiania się tego rodzaju praktyk. W sytuacji, gdy pracodawca naruszy obowiązujące przepisy, następna umowa zawarta na czas określony w świetle prawa uznawana będzie za umowę na czas nieokreślony.
Jak bowiem wynika z przepisów zawartych w Kodeksie pracy, okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony oraz łączny okres zatrudnienia na podstawie tychże na czas określony zawieranych między pracodawcą oraz danym pracownikiem, nie może być wyższy niż trzydzieści trzy miesiące. Dodatkowo łączna ilość tego rodzaju umów nie może przekraczać liczby trzech umów.
W sytuacji, gdy okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przekracza liczbę trzydziestu trzech miesięcy bądź liczba zawartych umów jest większa niż trzy, umowy tego typu po dniu, który następuje po upłynięciu terminu trzydziestu trzech miesięcy od dnia zawarcia między stronami umowy na czas określony, zaczynają być w świetle prawa traktowane jako umowy o pracę na czas nieokreślony.
Tego typu szczegółowo opisane limity nie mogą być jednak zastosowane w poniżej wyjaśnionych przypadkach:
-w momencie gdy pracodawca przedstawi szereg przyczyn, które leżą po jego stronie,
-w przypadku gdy umowę na czas określony między stronami zawarto w celu świadczenia pracy przez czas kadencji,
-w momencie gdy umowa o pracę na czas określony została podpisana w celu wykonywania pracy sezonowej bądź dorywczej,
-w sytuacji gdy umowę z pracownikiem podpisano w celu pełnienia przez niego zastępstwa pracownika nieobecnego w pracy
Bardzo ważny jest fakt, że wspomniane i opisane wyżej wyjątki od tej reguły są możliwe do wprowadzenia w życie tylko wówczas, gdy ich zawarcie może służyć zaspokojeniu prawdziwego okresowego zapotrzebowania oraz jest ono niezbędne biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, które miały miejsce w trakcie podpisywania stosownej umowy.
Przy korzystaniu z wyjątków oraz pomijaniu opisanych limitów pracodawca musi wykazać, że umowa służy zaspokojeniu prawdziwego zapotrzebowania na świadczenie pracy przez pracodawcę oraz że w świetle wszystkich okoliczności takie działania są niezbędne.
